Positiviteit op de weblog!
Hallo!
Dinsdag heb ik (ella) ook al een stukje proberen te schrijven, maar helaas liep de computer vast en is hij niet geplaatst. Ik zal een zorgen voor wat leuke verhalen, want ik ben nog lang niet aan het aftellen! Ik mis thuis wel, maar begin het eigenlijk steeds meer jammer te vinden dat we hier nog maar twee weken zijn.
Vandaag hebben we iets heel bijzonders meegemaakt! We hebben de minister van justitie van Benin ontmoet. Poh; wat voelden wij ons vereerd. Vanmorgen was iedereen op het project in rep en roer, alle kinderen moesten schone en hele kleren aan, de kinderen werden tot glimmends toe geschrobt, ze haalden glimmende nieuwe pannen tevoorschijn; en uiteindelijk konden we geforceerd aan het leren gaan voor als de minister kwam. Met twee militairen, een motoragent en een assistent kwam hij autoritair doen. Mij een handje geven en een paar vragen stellen, want als Yovo ben je hier heel belangrijk. En daar ging hij weer. Jaaa, jullie zijn wel jaloers he?
Maar naast dit hoogtepunt van onze reis, zijn er nog een hele hoop andere leuke dingen! We hebben nu geregeld dat we alleen de ochtenden werken, omdat het anders gewoon te zwaar was, dus we hebben nu veel vrije tijd. Gisteren zijn we bijvoorbeeld naar de markt geweest en we lopen een beetje rond. Dat vind ik eigenlijk het leukste om te doen, gewoon lopen en kijken. Want er valt zoveel te zien! Op de markty barst het van de mensen met allemaal prachtige gekleurde afrikazanse gewaden aan, vrouwen met vanalles op hun hoofd (soms wel twee meter hoog), allerlei eten, stoffen, kruiden, noem maar op. Het is echt een heel erg mooi land vind ik! Ik voel me hier ook al behoorlijk thuis.
Wat ook heel leuk is, is dat we thuis vaak helpen met koken. De moeder leert ons vanalles: vissen slachten, tomaten pletten met stenen, en koken op een vuurtje want aan een gasstel doen ze hier niet terwijl ze dat wel hebben. We eten pathe, eendikke pap van maismeel met water, spaghetti, rijst, couscous, en dat bijna altijd met vis. Soms aten we nog wel een kip, waarbij veel vieze geluiden horen want ze zijn gek op merg slurpen. Ze houden sowieso wel van vieze geluiden hier. Neus heel hard ophalan in wat voor situatie dan ook kijken ze otaal niet vanop.
Op het werk vind ik het ook beter gaan. De kinderen raken aan me gewend, en reageren daardoor meer op me. Vandaag waren ze zelfs teleurgesteld toen de andere leraar zei dat ze in zijn klas moesten gaan zitten! En de kleintjes komen ook steeds meer bij me zitten voor aandacht, dat is ook fijn! het enige dat echt heel erg blijft is het slaan. Ik weet niet waarom, maar elke keer dat ik zie dat hij een kind slaat (met een lat op de vingers) raakt dat me zo diep en word ik boos, echt heel boos. Toen hij gisteren bijna de hele klas ging slaan, kokn ik nog maar net mijn geduld bewaren. Sommige kinderen slaat hij harder en vaker dan anderen, en het zoontje van de directeur slaat hij niet. Het is zo oneerlijk. Vandaag zag ik dat een meisje enorme littekens op haar buik had. Vertelde ze dat diezelfde leraar dat had geslagen. Kon je ze maar duidelijk maken dat ze die kinderen ermee kapot maken...
Maar het is alweer bijna weekend en dan gaan we met ons gastgezin in een afrikaanse auto met grote open achterbak naar dorpjes kijken! Met het hele gezin in die achterbak gewoon een beetje rondrijden en kijken. Daar hebben Eva en ik wel heel veel zin in. We hebben onderweg van Cotonou naar Bohicon verschillende dorpjes gezien, en die zijn echt als in het afrikamuseum met mini ronde hutjkes van leem met een rieten dak, echt heel erg mooi!
En ik heb hier in Benin al een kamer in Groningen kunnen bemachtigen. Die jeugd van tegenwoordig... Heb hem nog niet gezien, maar maar gewoon geaccepteerd. Van studentenhuisvesting zal het wel goed zijn. Het is 11m2, heel dichtbij de universiteit, en in een heel grote vieze grijze studentenflat. Maar het is een perfect begin denk ik!
Oja, de huwelijksaanzoeken! Meteen op onze tweede dag in Benin was het al raak. Helaas was ik toen net mijn neptruwring kwijtgeraakt, maar we hebben ze toch af kunnen poeieren. Verder niet meer echt opdringerige mannen gehad. Zijn ze meestal voor met zeggen dat we al getrouwd zijn. Ze maken nog wel heel vaak hints. En Eva werd door een moeder gevraagd of ze niet met haar 4-jarige zoontje wilde trouwen. Dit weekend werden Eva en Marjan wel half verkracht toen een man ze ineens in een soort houdgreep een kus op de wang met uitgestoken tong ging geven. Maar vrouwen vragen ook wel eens of je ze niet mee kunt nemen naar Nederland. Gek!
Fotos kunnen we helaas niet toevoegen, omdat de computers hier maar een usb ingang hebben en die is voor de muis. Dus dan kun je de fotos erin, mar verder niets. Helaas.
Ik hoop dat jullie weer een wat beter beeld van Afrika hebben gekregen! Voor Eva is het wat moeilijker hier (zeer begrijpelijk ook). Gelukkig kan ik van de leuke momenten heel erg genieten en even de moeilijke vergeten. Echt een ervaring dus!
Groeten terug aan iedereen!
Ella
Reacties
Reacties
Bedankt voor je positieve verhaal we begonnen ons al een beetje zorgen te maken. Verder... een kip kun je slachten maar een vis maak je schoon en fileer je.
Hey Ella en Eva,
Lekker lang stukje (YAY!)! Wat afschuwelijk om te horen dat ze die kinderen slaan! Kun je nagaan dat we het hier in Nederland nog niet zo slecht hebben. (afgezien van de grote, vieze grijze studentenflats ;) Maar super om te horen dat je een kamer hebt El!!
Heel goed dat jullie hebben gezegd dat jullie minder willen gaan werken, want anders had je helemaal niet zo veel kunnen zien van de omgeving! Zou zonde zijn, want, volgens mij, is het daar echt mooi!
Geniet van die laatste twee weken!
Xoxo
oh en wij hier in Nederland zijn wel aan het aftellen tot jullie weer veilig thuis zijn in ons kleine kikkerlandje!
Wauw Ella, wat vind ik je verhaal prachtig, ontroerend en zeer indrukwekkend. Ik wens heel veel goede dagen want de tijd ook daar is net als het water in de rivier, als het ziet is het alweer voorbij. Heb het goed
Ha globetrotsters,
Doe maar duur, de Minister van Justitie op bezoek! Zou die meneer wel weten dat de kinderen zo geslagen worden? Weet je, het was bij ons 100 jaar en meer geleden ook zo, ik denk dat je het ook zo moet bekijken, Afrika loopt wat dat soort ontwikkelingen betreft heel ver achter in tijd. Heel naar om te zien maar voor hen net zo normaal als het vroeger voor ons was.
Ella, al een kamer gescoord in Groningen wauw, good for you girl enne ... hoeven Marry en ik niet te gaan, beter voor deze oudjes hahaha.
Goed idee, wat meer vrije tijd nemen, anders hebben jullie straks nog maar weinig van het land gezien en dat zou jammer zijn. Ben reuze benieuwd naar foto's en dergelijke.
Tot zover goede Eva en Ella, geniet van het komend weekend en rust ook uit!
Heel veel liefs van Els
El, ik word helemaal vrolijk van je berichtje!
Hoe komt de minister van justitie nu opeens zo bij jullie (en de school) terecht!? Wat een toeval! Wel weer heel bijzonder!!
Super goed dat jullie hebben aangegeven dat jullie alleen in de ochtenden nog werken! Het zou anders ook niet meer te doen zijn..
Ik hoor alweer dat ik het daar niet zo overleven (vissen slachten, slurpen, neus ophalen). Die pap klinkt lekker!
Wat ontzettend leuk van die kinderen, dat ze steeds meer aan je gehecht raken!
Dat slaan is echt onuitstaanbaar..je snapt niet waarom men denkt dat het zo beter wordt. Maar dat is gewoon een groot verschil met hier.
Haha misschien moet je maar op een van die huwelijksaanzoeken ingaan (en vooral eva met dat 4jarige zoontje)!
Ga door met genieten! (en af en toe zo'n leuk verhaal schrijven)
KUS
en een extra knuffel voor Eva
Wat fijn om te lezen! Jullie hebben de situatie kunnen bijsturen, knap hoor! Zo kunnen jullie over 2 weken goed afscheid nemen. Ja, dat slaan is natuurlijk niet om aan te zien. In boosheid iets zeggen gaat vast niet helpen, maar misschien lukt het nog om op een andere, niet aanvallende manier iets hierover te zeggen. En ook als dat niet lukt hebben jullie al wat gedaan door te laten zien dat het ook anders kan.
Mooi land met een bijzondere sfeer he!
Fijn weekend, liefs voor allebei.
hoi meiden,
mooi verhaal, leuk om te lezen. klinkt heel boeiend, en ja, weinig mensen kunnen zeggen dat ze een minister van Benin hebben ontmoet! ben wel heel benieuwd naar de recepten die jullie leren, heel bijzonder!
veel plezier nog, de komende twee weken. klinkt alsof dat wel gaat lukken!
christine
hoi ella ik denk dat het daar wel leuk is!
en het is hier lekker weer dus als je daar voor daar naar toe ging dan is dat een beetje dom!!
xxxjill
Ohhh heerlijk, een echt ella verhaal die van alles kan genieten. Geweldig om te lezen. Ik wist wel dat je het zou redden daar en je draai zal vinden, je grote aanpassingsvermogen laat jou nooit in de steek haha!
Jammer van de foto's, moeten maar snel als je terug komt een 'fotodagje' houden waarbij je me alle foto's mag laten zien, ben echt benieuwd.
Hartstikke goed van die kamer, vanuit daar kun je nog altijd verder zoeken natuurlijk. Komt helemaal goed met jou.
Mis je hier wel hoor, met de laatst dag van de zomerfeesten en de kermis in aantocht.
Nou meiden, geniet er nog even van (sleep Eva maar mee in je enthousiasme Ella) want voor je het weet zit je weer hier en moet je weer aan de studie..
Hele dikke hap
Lieve meiden,
Ongelooflijk wat jullie allemaal meemaken. Een beetje te veel om bij te benen zo klinkt en leest het wel in ieder geval. Dat slaan is natuurlijk echt niet goed, en dat je daar ontdaan en erg boos van wordt is ook gewoon goed! Alleen, er daar iets mee doen kan denk ik niet, dat is het moeilijk. Wat goed dat jullie nu de middagen hebben om iets van het land mee te maken en de omgeving markten te zien. Die mooie momenten heeft het land ook in petto voor jullie. Zoek er daar maar wat meer van van, dat lijkt mij wel een goeie voor jullie allebei.
Dus straks graag een fotoreportage van de markt, het koken op bijzondere vuurtjes, de natuur en spelende kinderen.
Lieve Eva, de wereld veranderen in vier weken gaat niet, maar een zaadje voor een lange toekomst met dit aandachtsgebied is vast gezaaid. Schat zorg dat je ook te vertellen hebt hoe de mensen, eten, slapen, koken, boodschappen doen, koken, sporten, spelen met elkaar. Enzorg vooral voor veel mooie stoffen en recepten om mee te nemen naar NL.
Liefs dikke kussen Marianne
Fijn wat positiviteit! En wow, wat leuk dat jullie de Minister van Justitie hebben ontmoet :) Ik zie ook dat je helemaal geen kamer meer nodig hebt, ik vind het echt grappig dat je dat vanuit Benin hebt weten te regelen, haha. Geniet van de laatste dagen, maar ook nog een beetje sterkte xx
dankjewel voor dit heerlijke en beeldende verhaal. Zo kunnen we ons een beetje voorstelling maken over het dagelijkse leven, het eten, de lichtpuntjes. Niet vergeten om van al die facetten foto's te maken, okee?
Maar je verhaal maakt me tegelijk droevig. Ik word namelijk heel triest van dat slaan. Daar moet je werkelijk nog iets mee doen om je verblijf daar voor jezelf met voldoening af te sluiten. Vertel die leraar voor mijn part dat je later minister wordt in Nederland en contact zult opnemen met je Beninese collega over die middeleeuwse methodes. Of vertel hem dat je na terugkeer in NL een brief gaat sturen naar je grote vriend de minister van Justitie, die je de hand hebt gedrukt. Hoe dan ook, laat die ... (drieletterwoord) merken dat jij dit afkeurt, okee?
Doei, en veel plezier met die blagen. Ik ben jaloers.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
